فرقان را تعبیر دیگر قرآن دانسته که طبق بیان امام فرقان «آیه محکم» است. و این روایت امام صادقg تفاسیر دیگر را تأیید می‌کند که قرآن را شامل دلیل‌هایی معرفی می‌کنند که میان حق و باطل جدایی انداخته و یا برهانی که پیامبر از طریق آن با نصاری محاجه نمود.

 فرقان را اعم از سایر کتب آسمانی دانسته، زیرا آنها بین حق و باطل را جدا نموده و یا خود قرآن می‌باشد که بین حق و باطل را جدا می‌کند.

نتیجه: در این آیه قرآن به فرقان اطلاق شده و کشاف آن را اعم از قرآن و شامل هر کتاب آسمانی بیان می‌دارد.

تفسیر تطبیقی آیه 7 آل عمران:

هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْوِیلِهِ وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ (7)

چرا کل قرآن محکم نشد؟ در کشاف

«وَ ابْتِغاءَ تَأْوِیلِهِ» در مجمع البیان